"A DOUTORA" A primeira catedrática en botánica de España
Chamábanlle así á profesora emérita da Universidade Autónoma de Barcelona, á botánica Creu Casas i Sicart, que en 1971 ocupou a cátedra de Botánica da UAB, convertíndose na primeira catedrática desta disciplina en España.
Foi farmacéutica e logo brióloga, a máis importante do século XX.
Naceu en Barcelons en abril de 1913 e faleceu en maio de 2007. Especializouse nas «plantas inferiores», é dicir, os musgos e as hepáticas. O seu pai foi un experto xardiñeiro do que herdou a estima pola natureza e a afición pola Botánica.
En 1951 defendiu a súa tese doutoral dedicada aos briófitos do Montseny. Elaborou un herbario, o BCB, que conta con máis de 50.000 pliegos de briófitos, principalmente ibéricos.
Comenzou o seu labor docente e investigadora na UB, pero en 1971 trasladouse a Bellaterra, onde puxo en marcha o Departamento de Botánica. A partir desta época a súa produción científica deu un salto notable. Especialmente destacan as súas aportacións no campo dos briófitos.
Trala súa xubilación foi nomeada profesora emérita en 1983, momento a partir do cal se dedicou con maior pasión ao estudo dos briófitos, de tal maneira que en 1989 constituíu a Sociedad Española de Briología, da que foi a primeira presidenta.
A súa contribución á brioloxía resúmese en 216 traballos publicados, especialmente nos campos da taxonomía e a florística. A abreviatura «Casas» empléase para indicar a Creu Casas Sicart como autoridade na descrición e clasificación científica dos vexetais.
